Wie in Colombia strijdt voor mensenrechten, heeft het zwaar te verduren. Je bent je leven niet zeker als je strijdt voor vrede en rechtvaardigheid in het Zuid-Amerikaanse land, waar al sinds de jaren ’60 een conflict aan de gang is. Terwijl het Colombiaanse leger, de linkse guerrillabewegingen FARC en ELN en illegale paramilitairen tegen elkaar strijden, zijn vooral de burgers het slachtoffer.
Plek op de begraafplaats
Op 22 februari kreeg Diego Martínez, uitvoerend secretaris van de Colombiaanse mensenrechtenorganisatie Comité por la Defensa de los Derechos Humanos (CPDG), een telefoontje in de hoofdstad Bogota. Hem werd dit verteld: “Met plezier hebben we een plek op de begraafplaats, volledig gratis voor u.” (Con gusto tenemos un lote en el cementerio totalmente gratis para Usted.)
Dit is slechts één van de vele voorbeelden van bedreigingen in de richting van mensenrechtenorganisaties. “De hele bevolking is er het slachtoffer van, met name inheemse volkeren en vrouwen”, laat Amnesty weten. “In de afgelopen twintig jaar zijn in Colombia meer dan zeventigduizend mensen vermoord, meer dan dertienduizend mensen ontvoerd en meer dan 4 miljoen mensen ontheemd geraakt. Het is een van de gevaarlijkste plekken ter wereld voor vakbondsactivisten, journalisten, advocaten, rechters, en mensenrechtenverdedigers.”
De mensenrechtenverdedigers van Colombia
Movimiento Nacional de Víctimas de Crímenes de Estado (MOVICE) zet zich in voor de waarheid, gerechtigheid en compensatie voor de tienduizenden slachtoffers van mensenrechtenschendingen. Leden van de organisatie worden door paramilitaire groeperingen voortdurend bedreigd.
Sinaltrainal is een vakbond voor de levensmiddelenindustrie. Sinds haar oprichting in 1982 zijn ten minste 22 van haar leden vermoord of ‘verdwenen’. Bedreigingen blijven voortduren.
De Organización Femenina Popular (OFP) beschermt de rechten van vrouwen. De autoriteiten weigeren de systematische bedreigingen van de organisatie te onderzoeken.
Asociación de Familiares de Detenidos Desaparecidos (ASFADDES) is een vereniging die zich inzet voor de rechten van slachtoffers van gedwongen verdwijningen.
Corporación Regional para la Defensa de los Derechos Humanos (CREDHOS) is een regionale mensenrechtenorganisatie die campagne voert voor rechtvaardigheid voor slachtoffers van schendingen van mensenrechten in de omgeving van Barrancabermeja.
President
De afdeling van Amnesty in Canada riep mensen in januari op om een brief te sturen naar president Juan Manuel Santos met het dringende verzoek om bescherming te bieden aan de bedreigde mensenrechtenactivisten. Volgens Amnesty werd er op 11 januari een pamflet van de paramilitaire groep Zwarte Adelaars (Aguilas Negras) gevonden waarop werd verklaard dat mensenrechtenorganisaties, vakbondslieden, landheren en adviseurs van slachtoffers militaire doelen waren. De mensen werden gewaarschuwd: “Verlaat het land of verberg je als ratten, want komen jullie één voor één afmaken.”
Neutraliteit wordt afgestraft
In 1997 richtte een groep Colombiaanse burgers de vredesgemeenschap San José de Apartado op, in de hoop het geweld buiten de deur te houden. Dit lukt tot op de dag van vandaag niet. De gemeenschap is van alle kanten een doelwit. De inmiddels 1350 bewoners worden geregeld aangevallen en bedreigd. Niet alleen door de paramilitairen, maar ook door het Colombiaanse leger en leden van de FARC. Sinds de oprichting zijn meer dan 170 leden en andere burgers in het gebied gedood, verdwenen of slachtoffer geworden van seksueel geweld of bedreiging. En de regering? Die doen ondanks bevelen van het Inter-Amerikaanse Hof voor de Mensenrechten niets.
Sjoenders 